Lunenburg is een Canadees havenstadje in Lunenburg County, Nova Scotia. Het stadje heeft nog geen 2500 inwoners, maar kent desondanks een rijke geschiedenis. Een bezoek aan dit schilderachtige plaatsje is dan ook absoluut een aanrader als je op vakantie in Nova Scotia bent. Het stadje is gelegen om zo’n vijf kwartier rijden ten zuidwesten van de stad Halifax en ten westen van het nabijgelegen plaatsje Mahone Bay, dat ook de moeite waard is om te bezoeken.
De historische stad werd in 1995 door de Verenigde Naties (UNESCO) aangewezen als World Heritage Site. Deze status heeft ervoor gezorgd dat de unieke architectuur en het culturele erfgoed in de regio geconserveerd blijft voor het nageslacht.
De rijke geschiedenis van Lunenburg, Nova Scotia
Lunenburg kent een zeer rijke geschiedenis, zeker met betrekking tot oorlogen. Zo vredig en charmant als het huidige stadje erbij ligt, zoveel geweld is er in het verleden geweest. Toen in de achttiende eeuw de Acadians, de uit Frankrijk afkomstige kolonisten, Lunenburg veroverden op de First Nations die er woonden, leek het samenleven tussen deze twee compleet verschillende culturen vrij vredig te verlopen.
Destijds heette het stadje Mirligueche. De hier in de regio gevestigde Acadians raakten gedurende de achttiende eeuw diverse malen in oorlog met de Britse kolonisten, die probeerden om Nova Scotia op hen te veroveren.
Britse bezetting
De Britten waren in 1749 in staat de nederzetting een zware slag toe te brengen. Mirligueche werd compleet weggevaagd. Om specifiek te zijn: er woonde nog maar één gezin. De Britten namen het stadje, althans, wat er van over was, over en stichtten een nieuwe nederzetting: Lunenburg.
Met deze bezetting waren de oorlogen niet voorbij. Toen de Britten de stad Halifax opbouwden en deze voorzagen van zware vestingwerken, besloten zijn ook de omliggende gemeenschappen te beschermen tegen de verdreven Acadians en Mi’kmaq-bevolking.
Toen de nabij gelegen stad Halifax na de oorlog werd opgebouwd, bouwden de Britten grootse vestingwerken rond de stad. Ook omliggende dorpen kregen vestingwerken om ze te verdedigen tegen de Acadians. Desondanks vielen de Acadians binnen zes jaar Lunenburg maar liefst negen keer aan. Steeds faalden zij in hun aanvallen.
Gedurende de jaren vijftig van de achttiende eeuw lag Lunenburg continu onder vuur, waarbij de Britse kolonisten standhielden.
Raid on Lunenburg, 1782
Tijdens de Amerikaanse Revolutie werd het Lunenburg in zowel 1775 als in 1782 compleet verwoest door de Amerikaanse Privateers die zich bezighielden met de Raid on Lunenburg.
Tijdens de vroege ochtend van 1 juli 1782 vielen vijf Amerikaanse schepen Lunenburg aan. Met 16 kanonnen en zestig mannen werd het stadje aangevallen. De schepen landden bij Red Head, net buiten de stadsgrenzen en soldaten marcheerden richting de stad. De schepen werden vervolgens in positie gebracht voor een frontale aanval op de stad. Lunenburg viel snel en de burgemeester werd gevangen genomen.
De bloeiende economie door de enorme groei van de visserij
Na de Amerikaanse oorlog werd Lunenburg weer opgebouwd en groeide uit tot een centrum voor visserij. Het plaatsje was een uitstekend en centraal gelegen punt te midden van de rijke visgronden voor de kust van Nova Scotia en Newfoundland. Toen Lunenburg in 1889 middels een spoorlijn verbinding kreeg met het achterland van Nova Scotia, groeide het stadje nog sneller. De vissersindustrie maakte het stadje welvarend tot in de jaren 20 van de twintigste eeuw.
Zowel tijdens de eerste als de tweede wereldoorlog vervulde de regio een waardevolle functie. De scheepswerf en de haven werden gebruikt als uitvalsbasis voor diverse oorlogsbodems.
Tegenwoordig is het een vredig stadje met een levendig haventje. De vrolijk gekleurde houten huisjes, gezellige winkeltjes en terrasjes, maken Lunenburg tot een populaire bestemming voor toeristen.
Bezoek zeker deze highlights in Lunenburg
Knaut-Rhuland House Museum: Dit schitterende pand heeft de tand des tijds ( en het vele oorlogsgeweld) gelukkig goed doorstaan. Dit huis uit 1793 geeft een prachtig beeld van de koloniale architectuur, net zoals de gebouwen die er direct omheen staan. Gidsen in kostuum leiden je rond, waardoor het lijkt of je 200 jaar teruggaat in de tijd.
Het pand dat dienst doet als museum is destijds gebouwd door Benjamin Knaut, een van de eerste inwoners van het stadje, nadat deze was omgedoopt tot Lunenburg. De tweede eigenaar, Conrad Rhuland, heeft het pand later bewoond. Het Knaut-Rhuland museum staat vol met historische artefacten.
Tijdens het hoogseizoen, van begin juni tot eind september, is het museum te bezoeken.
Fisheries Museum of the Atlantic: Lunenburg en de visserij zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Een visserijmuseum is dan ook een logische attractie in deze omgeving. Het museum is gevestigd in een van de fel beschilderde panden aan de haven. In het museum leer je alles over wat de visserij in de loop der tijd voor de stad heeft betekend. Ook is er een tentoonstelling over de beroemde Bluenose zei-/vissersjacht.
Bluenose 2: Wedden dat je geïnspireerd bent geraakt door de tentoonstelling over de Bluenose vissersboot? Met een beetje gelukt kan de replica van het in 1946 vergane schip in de haven bewonderen. Check dan even op deze pagina het schema, want jaarlijks maakt het schip zeiltochten langs diverse Canadese kuststeden.
Bekijk alle highlights en bezienswaardigheden van Nova Scotia
